SERAT SABDA PALON - Ketika Majapahit Sirna

Patung Sabdo Palon di Candi Ceto
PUPUH SINOM

1. Padha sira ngelingana, carita ing nguni-nguni, kang kocap sérat babad, babad nagari mojopahit, nalika duk-ing nguni Sang-a Brawijaya prabu, pan samya pépanggihan kaliyan njéng sunan kali, Sabda palon naya genggong rencang nira.

1. Ingatlah kalian semua, akan cerita lalu yg disebutkan dalam surat babad (sejarah), badad kerajaan Majapahit, ketika d masa itu Prabu Brawijaya bertemu dengan Sunan Kalijaga, Prabu didampingi oleh Sabda Palon dan Naya Genggong.

2. Sang-a Prabu Brawijaya, sabdanira arum manis, nuntun dhaténg punakawan, Sabda Palon paran karsi, jnénéngsun sapuniki, wus ngrasuk agama Rasul, heh ta kakang manira, meluwa agama suci, luwih becik iki agama kang mulya.

2. Sang Prabu Brawijaya bersabda dg lemah lembut, mengharapkan kepada kedua punakawan (pengiring setia)nya, tapi Sabda Palon tetap menolak, diriku ini sekarang sudah memeluk agama rasul(ìslam), wahai kalian kakang berdua, ikutlah memeluk agama suci, lebih baik krn ini agama yang mulia.

3. Sabda Palon matur sugal, yen kawula boten arsi, ngrasuka agama ìslam, wit kula puniki yékti, ratuning Dang Hyang Jawi, momong marang anak putu, sagung kang para nata, kang juménéng ing tanah jawi, wus pinasthi sayékti kula pisahan.

3. Sabda Palon menghaturkan kata-kata yg agak keras, hamba tidak mau memeluk agama ìslam, sebab hamba ini sesungguhnya raja Dang Hyang(penguasa gaib) tanah Jawa, memelihara kelestarian anak cucu, semua para raja yg memerintah di tanah jawa, sudah menjadi suratan karma kita harus berpisah.

4. Klawan Paduka sang nata, wangsul maring sunyaruri, mung kula matur petungna, ing benjang sak pungkur mami, yen wus prapta kang wanci, jangkép gangsal atus taun, wit ing dintén punija, kula gantos agami, gama budi kula sebar ing tanah jawa.

4. Dengar paduka wahai sang raja, kembalilah ke sunyaruri (alam kosong tp ber'isi', alam yg tidak ada tp ada) hanya saja saya menghaturkan sebuah pesan agar paduka menghitung, kelak sepeninggal hamba, apabila telah tiba waktunya, genap lima ratus tahun mulai hari ini, akan saya ganti agama (di jawa), agama budi akan saya sebarkan di tanah jawa.

5. Sinten tan purun nganggeya, yékti kula rusak sami, sun sajakkèn putu kula, brékasakan rupi-rupi, dereng lega kang ati, yen durung lébur atémpur, kula damel pretandha, pretandha témbyan mami, hardi mrapi yen wus njeblug mili lahar.

5. Siapa saja yg tidak mau memakai, akan saya hancurkan, akan saya berikan kepada cucu saya sebagai tumbal, mahluk halus berwarna-warni (kekuatan negatif alam), belum puas hati hamba, apabila belum hancur lebur, saya akan membuat pertanda, pertanda sebagai janji serius saya, gunung merapi apabila sudah meletus mengeluarkan lahar.

6. Ngidul ngilen purugira, nggada bangér ingkang warih nggih punika wékdal kula, wus nyebar agama budi, mrapi janji mami, anggereng jagad satuhu, karsanireng jawata, sadaya gilir gumanti, botèn kengung kala munta kaowahan.

6. Kearah selatan barat mengalirnya, berbau busuk air laharnya, itulah waktu saya, sudah mulai menyebarkan agama budi, merapi janji saya menggelegar seluruh jagad, kehendak tuhan segalanya ?(pasti akan) berganti, tak mungkin untuk di rubah lagi.

Bookmark and Share

0 comments:

Posting Komentar